Pantocrator
Het Antivouniotissa Byzantijns Museum, Corfu, Gouvia
Een glimlach van genade
verschijnt op het gezicht,
door wat niet kan op aarde:
kind geboren uit licht.
Het geheim, eeuwenlang bewaard,
is uit de schoot van Israël gesprongen.
Geen mens of macht die dat verklaart,
het magische woord van die jongen.
Israël was zijn thuis best,
maar kon hem niet aan.
Hij werd verstoten uit zijn nest,
om alleen door de wereld te gaan.
Overal waar hij verschijnt,
wonen mag als hij het vraagt,
is 't of de duisternis verdwijnt,
omdat hij het menselijk lijden draagt.
Waar hij zijn naam schrijft,
en zijn verhaal wordt onthuld,
is ’t, of hij de dwaasheid verdrijft,
omdat hij een kille leegte vult.
Jezus, geboren licht,
die op aarde vrede sticht.
Maria met kind
Het Antivouniotissa Byzantijns Museum, Corfu, Gouvia
Kan ’t ongrijpbare licht
kiemen in aarde,
‘t onbereikbare licht
naderen in een kind?
Kan ’t onkwetsbare licht
leven als sterflijk mens?
Dan kan dit licht ook
onze duisternis weren.
Lucas Faydherbe, Mechelen 1617 - Mechelen 1697
Heilige Jozef met het Christuskind op de wereldbol
Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen
Jozef
Ik was nog niet eens geboren,
ik was zo onzichtbaar klein,
toen jij mijn stem in dromen kon horen,
toen jij mij opnam in David's lijn.
Onder Romeinse dictatuur,
bewaakte jij mijn tere bestaan.
Voor Maria ging jij door het vuur;
Vreemden liet jij niet buiten staan.
Jij gaf mij het teken van God,
Jij bracht mij in zijn tempel,
Jij riep mijn naam voor Abraham’s lot,
Jij droeg mij over de drempel.
Bij Herodes was ik niet welkom,
zijn macht duldde geen Heer.
Jij vluchtte met stille trom,
redde mijn leven keer op keer.
Jij gaf mij voedsel, warmte, een gezin;
als elke vader pakte jij mijn hand.
Op jouw schouders lag voor mij het begin
van de weg naar het Beloofde Land.
Met hart en ziel vader
voor de Mensenzoon in de tijd.
Jij bracht Gods liefde nader,
Licht dat straalt in eeuwigheid.
Maria
De weg van de hoge God
voerde naar het dal van uw schoot,
waar uw moederschap
Zijn waarheid en genade omsloot.
Een implosie van liefde, Gods lof,
naar de diepte van het oneindig kleine.
't Woord geschreven in het stof,
een totale ondergang van de Reine.
De heilige Geest werkt met kracht,
zo verdund en verdicht,
dat 't woord van God gedacht,
het stof der schoot heeft verlicht.
Gezegend zijt gij onder de vrouwen
en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot.
Geloof, dat niemand zal berouwen,
want in zijn Rijk is 't kleine groot.
Keukenhof, Lisse, 2017
Het lied van de Geest
Blij borrelend zijn de klanken van het lied,
opklimmend uit de diepte van getroost verdriet.
Vrolijk spelen de bevrijde tonen van Gods mond,
op het plein, in de stilte van de morgenstond.
De wind fluit haar luim
en dirigeert haar orkest van blaren.
De regen betokkelt straat en tuin
als een harp met duizend trillende snaren.
De wind verzamelt de golven van de zee
en stemt ze tot machtige koren.
Melodieën stromen met de vloed mee
en ebben weg in schelpenoren.
Het lied van de schepping klinkt door de tijd
uit de Geest, die het ros van de stof berijdt.
Nu eens vurig, dan weer stil,
nooit ontsnapt het aan zijn eeuwige wil.
Vertel het door.
